Cerkak

Si Cebol Bisa Nggayuh Lintang

     Dhek jaman biyen ing desa Dhadhapan ana sawijining kulawarga kang anggone omah-omah kurang harmonis jenenge Limaran lan Pak Bejo. Limaran dijodhokake karo Pak Bejo pawongan sing pawakane cebol. Si Cebol dipek mantu amarga wonge sregep makarya, bisa nulungi bot repote wong tuwane Limaran, mula Limaran ya kudu manut masiya atine mangkel. Gandheng wong tuwane sing akon ya ora bisa nolak.

     Wong-wong sadesane padha nyeluk Pak Cebol. Sing diceluk ya ora apa-apa, nanging beda karo bojone atine tansah kelara-lara. Saben dina tansah dadi gunemane wong ing desane amarga bojone cebol, mendahnia mengko yen duwe anak mangkono jarene.

     “Ooo alah urip pisan wae kok ora nyenengake, kabeh padha nggunem keluargaku.”

     Sawijining dina Limaran ora kuwat ngampet omongane tanggane sadesa, ing atine wis ditumpangi pikirane setan. Kanggo ngurangi rasa isin dheweke nduweni niyat arep ngusir lan nyirnakake bojone kanthi cara kang alus yaiku supaya bojone golek pagaweyan ing kutha, amarga ing desane lagi paceklik sawah lan pategalan ora bias ditanduri.

     Krentege mau diomongake menyang bojone lan bojone uga sarujuk yen dheweke kudu golek pagaweyan ing kutha. P. Bejo alias Cebol banjur nyepakake sandhangan sing arep digawa menyang kutha, dene Limaran nyiapake sangu lan sarapan kanggo bojone. Ing jero atine wis diniyati manawa  sangune arep diwenehi racun, kanthi tujuan mengko ing tengah dalan yen keluwen mesthi dipangan lan ora let suwe bakal mati. 

Nalika pamitan Pak Bejo alias Cebol atine ngondhok-ondhok, amarga kudu ninggal bojone kanthi wektu kang ora winates. Dene Limaran ethok-ethok kemembeng mripate amarga gegambaran bojone ora bakal bali lan mati ana tengah dalan.

     Sawise mlaku adoh lan ora leren-leren  Pak Bejo  mandheg lan ngaso ing pinggir kalen kang banyune bening. Pak Bejo alias Cebol mau banjur reresik awake lan ngombe banyu kali nganti ora krasa luwe maneh. Sangu sing digawani bojone durung kober dipangan. Sawise leren sedhela pak Bejo banjur nerusake lakune karo manggul sangune. Karo mlaku kledhang-kledhang Pak Bejo krungu  swara rame-rame pating gedebug ora karuwan. Dheweke kepengin ngerti  sakjane ana apa. Bareng tekan cedhak Pak Bejo lagi ngerti manawa ana kewan gedhe kang ngamuk, para prajurit kraton padha kuwalahan anggone arep nelukake gajah kang ngamuk iku. Wong-wong sing ana sacedhake akeh sing kepidak, omah-omah ambruk lan ora sithik wong-wong kang padha mlayu sipat kuping kalebu Pak Bejo kang niba tangi. Pak Cebol wis ora bisa suwala, nanging tetep usaha mlayu  golek slamet. Weruh Pak Cebol mlayu kanthi arah walikane, gajahe banjur ganti nguber Cebol lan Pak bejo nganti keglundhung, weruh kaya mangkono iku wong-wong padha ngguyu lan malah dadi tontonan. Sangu sega, ngombe lan buntelan sing digawa saka ngomah wudhar lan korat karit. Gajahe terus nguber Pak cebol nanging playune wis ora pati banter. Pak Cebol dhewe ya wis kesel dadi ora bisa mlayu banter maneh. Ora dikira gajah mau sawise cedhak karo pak Cebol banjur nglumpruk mati. Pak Cebol dhewe ya ora weruh.

    Pak Cebol dhewe sanalika tuwuh kekendelane wani munggah ing dhuwure lan kanthi sora dheweke mbengok nuduhake dhadhane, “E….. para sedulur aja nyepelekake aku, masiya Cebol, aku bisa ngalahake kewan sing samene gedhene iki lho!”

Wong-wong sing maune ndhelik padha metu lan gumun ndeleng Pak Cebol banjur marani lan njunjung Pak Cebol. Amarga anane Pak Cebol mau reridune kutha dadi aman.Mulane Pak Cebol disowanake menyang kraton lan entuk bebungah yaiku dadi abdi kinasihe raja.

     Pak Cebol kang bisa ngalahake  gajah iku keprungu sak desane, mula kanthi rasa kaget lan seneng Limaran banjur nyusul menyang kraton saperlu njaluk pangapura marang bojone sing arep diracun. Gancaring carita Pak Cebol wis bisa ngapura bojone sing wis ngakoni kesalahane lan Pak Bejo urip ing kraton kanthi ayem lan tentrem. Mulane senajan Cebol ngene iki bisa nggayuh lintang lho…!

  

                                                                 Panyebar Semangat no 32/ 9 Agustus 2008