Sunday, May 11, 2014
Thursday, May 8, 2014
Suara
Menurut para ilmuwan hewan yang memiliki suara paling keras adalah ikan paus biru (Balaenoptera Musculus) yang juga menyandang gelar hewan terbesar di bumi. Suara ikan paus biru lebih keras dari suara motor harley davidson, bahkan juga lebih keras dari suara konser rock atau ledakan bom.
Seberapa keraskah suara ikan paus biru itu? Suara ikan tersebut adalah 188 desibel. Angka ini sama dengan 1 juta kali suara jet atau 123 desibel (gak terlalu lebay nih! hehe), perlu diingat bahwa tingkat kekerasan suara bertambah secara logaritmis. ini berarti setiap kenaikan 10 desibel berarti peningkatan intensitas suara hingga 10 kali.
Ini adalah salah satu alasan bagi kita untuk bersyukur karena ikan paus biru hidupnya jauh di kedalaman laut...
*sumber dari keebook
Seberapa keraskah suara ikan paus biru itu? Suara ikan tersebut adalah 188 desibel. Angka ini sama dengan 1 juta kali suara jet atau 123 desibel (gak terlalu lebay nih! hehe), perlu diingat bahwa tingkat kekerasan suara bertambah secara logaritmis. ini berarti setiap kenaikan 10 desibel berarti peningkatan intensitas suara hingga 10 kali.
Ini adalah salah satu alasan bagi kita untuk bersyukur karena ikan paus biru hidupnya jauh di kedalaman laut...
*sumber dari keebook
Monday, May 5, 2014
Hidup adalah pilihan
Ada 2 buah bibit tanaman yang terhampar di sebuah ladang yang subur. Bibit yang pertama berkata. "Aku ingin tumbuh besar. aku ingin menjejakkan akarku dalam-dalam di tanah ini, dan menjulangkan tunasku di atas kerasnya tanah ini. Aku ingin membentangkan semua tunasku, untuk menyampaikan salam musim semi. Aku ingin merasakan hangatnya sinar matahari, dan kelembutan embun pagi di pucuk-pucuk daunku".
Dan bibit itu tumbuh makin menjulang...
Bibit kedua berkata. "Aku takut, jika kutanamkan akarku ke dalam tanah ini, aku tak tahu apa yang akan kutemui di bawah sana. Bukankah di sana sangat gelap? tunasku ini pasti akan terkoyak. Apa yang terjadi jika tunasku terbuka, dan siput-siput mencoba untuk memakannya?. Dan pasti, jika aku tumbuh dan merekah, anak-anak kecil akan berusaha mencabutku dari tanah. Tidak, akan lebih baik jika aku menunggu sampai semuanya aman".
Dan bibit itupun menunggu, dalam kesendirian...
Beberapa hari kemudian, seekor ayam mengais tanah itu, dan menemukan bibit yang kedua tadi, lalu mencaploknya segera.
Pelajaran:
Seringkali kita berada dalam kepesimisan, kengerian, keraguan, dan kebimbangan-kebimbangan yang kita ciptakan sendiri. kita sering terbuai dengan alasan-alasan untuk tidak melangkah, tak mau menatap hidup. Karena hidup adalah pilihan, maka hadapilah itu dengan gagah. Karena hidup adalah pilihan, maka pilihlah dengan bijak...
Salam cinta...
Sunday, May 4, 2014
piranha
Piranha
Piranha, atau Pirana, merupakan ikan air
tawar yang hidup terutama di sungai-sungai yang hangat dari Amerika Selatan,
terutama di perairan Amazon. Namanya berasal dari bahasa Amerika Selatan
asli, TAPI-Guarani. Tampaknya menjadi gabungan dari dua kata: pira yang
berarti ikan, dan Sanha, yang berarti gigi. Reputasi mereka
juga mengerikan: gigi piranha sangat tajam sehingga mereka dapat dengan mudah
memutuskan sebuah jari manusia hanya dengan satu gigitan. Bahkan,
suku-suku asli setempat menggunakan gigi senjata darurat dan alat-alat. Beberapa
keepers memiliki pengalaman digigit piranha sampai berdarah-darah.
Seekor ikan yang cukup kecil, rata-rata
piranha 8 inci (17 cm) panjang, meskipun spesimen yang lebih besar telah
ditemukan. Spesies terbesar, sebuah £ 11 (5 kg) piranha yang hidup di
Guyana Suriname / Perancis, sebenarnya herbivora (pacu). Seperti itu
terkenal oleh sebagian besar, sebagian besar piranha adalah karnivora, makan
terutama pada ikan-ikan kecil, krustasea, dan bangkai. Kejadian serangan
terhadap manusia cukup langka, meskipun kadang-kadang terjadi, terutama jika
sesuatu seperti darah menarik perhatian mereka pada awalnya. Hal ini
terutama berlaku selama musim kemarau, ketika makanan menjadi langka, dan ikan
telah dikenal untuk menyerang sesuatu yang masuk ke dalam air.
Ikan Piranha
dapat menjadi hewan peliharaan akuarium, jika pemilik bersedia untuk meluangkan waktu dan usaha dalam
menciptakan lingkungan yang tepat. Mereka juga membutuhkan tangki
besar (setidaknya 13 galon (50 liter)) untuk mencapai kebahagiaan, sehingga
orang juga harus mempertimbangkan biaya tambahan. Ikan ini sangat teritorial, dan
mereka dapat berubah kanibalisme jika disimpan dalam ruang kecil. Mereka juga pemalu, sehingga
mereka perlu diberi banyak ruang bersembunyi. Kelebihan kapasitas biasanya
menyebabkan pertempuran, dan ikan piranha telah dikenal untuk hidup dalam
kelompok (keluarga phygocentrus), itulah sebabnya mengapa lebih baik memperhatikan
jumlah mereka di dalam tangki.
Bila disimpan dalam tangki ikan, piranha dapat makan udang, potongan ikan, atau
pada dasarnya makanan ikan yang tersedia di toko-toko hewan peliharaan. Meskipun ada banyak spesies,
hewan peliharaan yang paling populer adalah piranha red-bellied atau Pygocentrus nattereri. Meskipun demikian namanya, ikan
ini bisa menjadi berbagai warna, dari kuning ke hitam perak. Piranha termasuk binatang ilegal
di banyak tempat, sehingga orang-orang yang ingin menjaga memelihara harus
memeriksa peraturan setempat.
Saturday, May 3, 2014
Cerkak
WIRANG
Rerantaman adicara kang bakal kaleksanaake
ing tempuking gawe wus katata dharik.
Sawenehing ubarampe ora ana kang keliwatan. Samubarang kang bakal ngregengake wasana uga tan ana kang kecicir. Panggung lan gedebog pisang kanggo wayangan katon gagah ing sangarepe pendhapa omah kang nyata gedhe. Ora maido pancen Kirno iku wong sugih mblegedhu ing desa kana. Kajate Kirno mung siji yaiku bakal mantu gedhen-gedhen, ngiras-ngirus nuduhake marang wong-wong desa kana yen anake, Kiman, ya payu rabi. Umume pancen kang duwe gawekang wedok, nanging iki sisan ngundhuh. Kekarepan iku kajurung amarga saka suwarane wong-wong desa kang nate ora ngenakake atine Kirno nge-nani Kiman, yaiku Kiman ora payu rabi, diemohi wong wedok amarga wedi yen didadekake bekakak pesugihane Kirno. Mula pantes yen Kirno kepingin gawe wirang wong sadesa.
Sawenehing ubarampe ora ana kang keliwatan. Samubarang kang bakal ngregengake wasana uga tan ana kang kecicir. Panggung lan gedebog pisang kanggo wayangan katon gagah ing sangarepe pendhapa omah kang nyata gedhe. Ora maido pancen Kirno iku wong sugih mblegedhu ing desa kana. Kajate Kirno mung siji yaiku bakal mantu gedhen-gedhen, ngiras-ngirus nuduhake marang wong-wong desa kana yen anake, Kiman, ya payu rabi. Umume pancen kang duwe gawekang wedok, nanging iki sisan ngundhuh. Kekarepan iku kajurung amarga saka suwarane wong-wong desa kang nate ora ngenakake atine Kirno nge-nani Kiman, yaiku Kiman ora payu rabi, diemohi wong wedok amarga wedi yen didadekake bekakak pesugihane Kirno. Mula pantes yen Kirno kepingin gawe wirang wong sadesa.
Marni, calon sisihane Kiman wis ana setengah
wulan melu Kirno. Mbuh karepe Kirno utawa Kiman piye,kang mesti wong-wong
sadesa dadi ngerti lan kenal bocah wadon calon mantune Kirno kuwi. Bocahe
pancen ayu tenan, Marni sawijining kenya kang ora angkuh.
Tempuking gawe kari dina sesuk, mengko bengi
upacara ijab kabul sisan midodareni.
Kabeh wis siap, panjer kanggo uba rampe ora nguciwani. Organ tunggal uga katata pisan kanggo nyugata ing malem midodareni. Ki Sumardi ora gelem keri. Dhalang kondhang kang bakal ngudhar cerita Alap-alapan Dewi Sembadra wis njejer wayang. Wis pokoke swasana pancen ngluwihi pasar malem. Kirno lungguh ing sangisore wit ringin sepasang kang ngrembuyung minangka dadi gapura.Kadadak Kiman nyedhaki nuli matur rada sora amarga kebrebegan suwara saka salon kang gemranggang.
Kabeh wis siap, panjer kanggo uba rampe ora nguciwani. Organ tunggal uga katata pisan kanggo nyugata ing malem midodareni. Ki Sumardi ora gelem keri. Dhalang kondhang kang bakal ngudhar cerita Alap-alapan Dewi Sembadra wis njejer wayang. Wis pokoke swasana pancen ngluwihi pasar malem. Kirno lungguh ing sangisore wit ringin sepasang kang ngrembuyung minangka dadi gapura.Kadadak Kiman nyedhaki nuli matur rada sora amarga kebrebegan suwara saka salon kang gemranggang.
"Pak, ngertos Marni?" pitakone
Kiman. "Mau pamit arep tuku pulsa," jawabe Kirno. "Kok cepet men
entek.." "Jarene mau ya isih, mung kanggo persiapan sesuk yen ngontak
keluwargane." "Marni leres, Pak. Lah yen besan ngantos telat rak
mboten karuwan. Kewirangan tenan awake dhewe."
"Ora! Sapa kang arep mirang-mirangake? Ora
bakal wani, wong tangga-tanggakang serik aten kae wis kewirangan marga aku sida
ewuh." Durung tutug angone rerasan, Kimpul nyela arep nyilih sepedha motor
kanggo photokopi.
"Photokopi mengko sore wae, iki pite lagi digawa
Marni," wangsulane Kirno.
"Wah ngertiya bareng.Kalih sinten wau, Pak?"
"Mbuh, ketone ya karo cah nom-noman
kene..." Kimpul enggal niggalake Kirno lan Kiman, ora sawetara suwe Kirno
uga ninggalake papan kana, dene Kiman isih keri, nunggu Marni karo nyawang
kahanan njaba.
Nalika rada sawetara kang dienteni ora
njedul, Kiman nedya enggal ngebel utawa SMS marang Marni. Ngabarake ana
apa tuku pulsa kok suwe temen. Sawise teka kamar, Kiman bebeg bingung nggoleki
HP-ne, ning njur mikir mbok menawa diisekne sisan dening Marni, wong Marni
senenge ngisi electric. "Jane arepa ngisi elektrik, rasah nggawa HP
ya isa...? Ah, Mbuh!" Kiman gemreneng dhewe. Dheweke njur
nggoleki bapake saperlu nyuwun ngampil HP. Kirno rada clingukan nggoleki HP
nalika Kiman nembung ngampil. Kudune ora kelalen wong anggone nyelehake HP-ne
wis mesthi. Ora nate pindhah, yen ora neng ndhuwur lemari dhipan, ya nang
njerone.
"Adhuh, Man.
Aja-aja Marni tumindak culika.." celathune Kirno. "Ampun nambahi
dheg-dhegan, Pak. Kula nggih kraos kirang sekeca."
"Katone ya ora ta, Man. Watake Marni saben dinane ya
becik ngana," ngendikane Kirno kapunggel tekane Kimpul kang banjur matur,
"Niki HP-ne, Pak."
"Oalah Pul...Pul! Yen nggawa HP ki mbok ya ngomong!
Gawa rene...gawa rene!"
"Lho, njenengan niku dos pundi?Wau ngendikane
titip.Ajrih menawi dhawah amargi njenengan badhe minggah andha. "Oh,
iya.Wis gek ndang dibel si Marni," jawabe Kirno njur ora nggagas Kimpul.
Kiman gage mencet tuts nuju marang HP-ne Marni. Ora suwe HP diudhunake
saka kupinge. "Piye Man? " pitakone Kirno. "Sing nampi Mbak
Veronika, Pak," wangsulane Kiman guyon, kamangka atine saya dheg-dhegan. Dheweke
banjur nyoba mencet nomer HPne dhewe, mbok menawa bener digawa
Marni. Kiman rada lega amarga ana nadha panggil. Bener, saka liya
pangonaan ana jawabane Marni. Suwara metu enggal digedhekke karepe ben
bapake uga mireng apa kang diomongke.
"Nang ndi, ta Dhik. Tuku pulsa apa tuku suwe?"
ujare Kiman. "Aku mampir gone Sari. Lha ya kanca kenthel kok, Mas..."
wangsulane Marni. "Iki wis meh Maghrib, kowe kudu dandan barang."
"Iki mengko mampir salon sisan."
"Rak wis tak sewakne juru rias, ta?"
"Gak marem, Mas. Aku pilih didandani Mbak Putri wae.
Aku pilih nganggo cadhar gaya manten Timur Tengah. Saiki kan lagi modhel,
Mas."
"Ya wis karepmu. Iki kowe lunga karo sapa?"
"Dhewe."
"Ngendikane Bapak, mau boncengan karo cah nom
kene."
"Rasah cemburu Mas. Kae mau mung tak kon nyelah. Lha
starter pijete mati ngana, kok."
"Nggih ta Pak?" pitakone Kiman marang bapake
kang lagi nggatekake kabeh obrolane Kiman lan Marni. "Sangertiku, mau
boncengan. Ning mbuh karo sapa."
"Mboten, Pak. Kala wau lajeng mandhap malih,"
jawabe Marni. "Cah kae mau sapa? "Kirno umbal pitakon. "Mboten
mangertos, nggih lare nem mriku. Pun nek ngaten kula tak wangsul mawon."
"Lha ngana rak luwih cetha," celatune Kirno.HP
enggal katutup. Kirno lan Kiman lega njur mesem semu isin duwe panyakrabawa ala
marang calon bojo apa dene mantune.
Jam 18.00 wis kliwat, Marni durung katon. Jam 18.30 wis kepungkur, Marni durung bali.
Nganti jam 19.30 Marni uga ora ana kabare. Ndilalah wektu kuwi pas ora ana signal (sinyal).
Kamangka Pak Naib diaturi tindak jam 20.00 terus langsung ijab. Pikirane Kirno lan Kiman tekan ngendi-endi, durung meneh ana kabar yen Marni kuwi nate mblenjani rabi ing desa liya kaya kedadeyan iki. Malah wis kaping pindho. Kiman ora sranta, dheweke arep nusul Marni dhewe kang ngerti omahe Sari ya mung dheweke. Nadyan dipenggak dening para sesepuh lan juru rias, Kiman pangah tetep nekad. Durung nganti Kiman mungkur, saka kadohan ana mobil mlebu pekarangan. Lawang mobil mbukak sithik, kasusul ana pawongan wadon kadandanan kaya putri Ratu Arab nganggo cadhar mudhun saka mobil iku. Nadyan praupane katutupan cadhar tipis, nanging sapa wae mesti ora maido yen calon wadon pancen ayu tumpuk undhung.
Jam 18.00 wis kliwat, Marni durung katon. Jam 18.30 wis kepungkur, Marni durung bali.
Nganti jam 19.30 Marni uga ora ana kabare. Ndilalah wektu kuwi pas ora ana signal (sinyal).
Kamangka Pak Naib diaturi tindak jam 20.00 terus langsung ijab. Pikirane Kirno lan Kiman tekan ngendi-endi, durung meneh ana kabar yen Marni kuwi nate mblenjani rabi ing desa liya kaya kedadeyan iki. Malah wis kaping pindho. Kiman ora sranta, dheweke arep nusul Marni dhewe kang ngerti omahe Sari ya mung dheweke. Nadyan dipenggak dening para sesepuh lan juru rias, Kiman pangah tetep nekad. Durung nganti Kiman mungkur, saka kadohan ana mobil mlebu pekarangan. Lawang mobil mbukak sithik, kasusul ana pawongan wadon kadandanan kaya putri Ratu Arab nganggo cadhar mudhun saka mobil iku. Nadyan praupane katutupan cadhar tipis, nanging sapa wae mesti ora maido yen calon wadon pancen ayu tumpuk undhung.
Wong-wong kang padha nunggu rumangsa lega, utamane Kirno
lan Kiman kang ora sranta mburu calon bojone enggal kasemaptakake ing kursi
manten, nunggu Pak Naib.
Nanging, calon temanten putri malah nggeret Kiman mlebu pendhapa jujug kamar. Mbuh apa kang ditindakake. Ora suwe, Kiman kang krenggosan metu saka kamar jumujug marang bapake njur kaglandhang warasan. Kedadeyan sateruse, Kirno ndhredheg nggegem HP mlebu kamare. Njur ngundang Kimpul. Sabanjure Kimpul metu saka kamare Kirno sajak kesusu, terus mancal sepedha motor nggeblas ing petenge wengi iku tanpa ana kang ngerti bakal menyang ngendi. Sawise rada sawetara Kirno metu maneh lan wis katon sareh, dheweke ngabarake yen dina iki durung bisa ngleksanaake ijab kabul, amarga Pak Naib nampa dhawuh dadakan saka Pak Bupati. Ing njero kamar, Kiman lemes bebasan tanpa balung. Jebul kang dandan manten mau dudu Marni, nanging Sari. Kenya kang duwe dedeg lan pakulitan kaya calone iku mratelakake yen dina iki mau Marni lunga karo wong lanang liya sawise mampir menyang nggone dheweke. Sawise Kiman neliti kahanan wadhah dhuwit, jebul saliyane nggawa motor, HP cacah loro, Marni uga nggawa dhuwit puluhan yuta. Ceritane Sari, kasurung saka rasa welas yen keluwarga Kirno nampa wirang, mula dheweke enggal menyang Salon Putri saperlu dandan kayakang wis diceritakke Marni, ngupaya piye carane nutup wirang.
Nanging, calon temanten putri malah nggeret Kiman mlebu pendhapa jujug kamar. Mbuh apa kang ditindakake. Ora suwe, Kiman kang krenggosan metu saka kamar jumujug marang bapake njur kaglandhang warasan. Kedadeyan sateruse, Kirno ndhredheg nggegem HP mlebu kamare. Njur ngundang Kimpul. Sabanjure Kimpul metu saka kamare Kirno sajak kesusu, terus mancal sepedha motor nggeblas ing petenge wengi iku tanpa ana kang ngerti bakal menyang ngendi. Sawise rada sawetara Kirno metu maneh lan wis katon sareh, dheweke ngabarake yen dina iki durung bisa ngleksanaake ijab kabul, amarga Pak Naib nampa dhawuh dadakan saka Pak Bupati. Ing njero kamar, Kiman lemes bebasan tanpa balung. Jebul kang dandan manten mau dudu Marni, nanging Sari. Kenya kang duwe dedeg lan pakulitan kaya calone iku mratelakake yen dina iki mau Marni lunga karo wong lanang liya sawise mampir menyang nggone dheweke. Sawise Kiman neliti kahanan wadhah dhuwit, jebul saliyane nggawa motor, HP cacah loro, Marni uga nggawa dhuwit puluhan yuta. Ceritane Sari, kasurung saka rasa welas yen keluwarga Kirno nampa wirang, mula dheweke enggal menyang Salon Putri saperlu dandan kayakang wis diceritakke Marni, ngupaya piye carane nutup wirang.
Kirno banget anggone ngalembana Sari, dene duwe pikiran
luhur. Mula dheweke nawani supaya Sari gelem ngganteni Marni. Eman, Sari ora
gelem yen tenanan. Esuk umun-umun, Sari metu saka omah kang nembe wae nandhang
wurung mantu iku, jumujug marang sawenehing papan kang ing kana wis nunggu
sawijining pawongan, Marni lan pasangane. Sari lunga nggawa pesangon saka Kirno
minangka tandha matur nuwun senajan nganggo nyang-nyangan rega. Ki Sumardi
tetep ndhalang kanthi lakon Alap-alapan Dewi Sembadra.
Dening:Eko
Wahyono
Kapethik
saking : Jagad Jawa – Solopos
Friday, May 2, 2014
Cerkak
WIT
TREMBESI LAN PARI
Ing pinggir sawah ana wit trembesi
utawa wit munggur, godhonge ngrempayak ketel. Dadi panggonan ing ngisore kono
eyub lan adhem. Wong liwat akehsing leren ing ngisor munggur kono.
Ing sandhinge ana wit pari saeler,
kliwatan ora dipaneni parine.
Munggur celathu : “He pari, genea
kowe kok isih ana kono, njegil ijen ora ana rewange. Delengen kae,
sedulur-sedulurmu wis padha dipaneni, mung kari tunggake baesing isih ana ing
sawah. Aku ngerti, manungsa olehe ora ngundhuh wohmu, marga kowe kuru
nyekingkring kaya wong murus. Wulenmu ya cilik bae ora mbejaji.Pancen kowe
diliwati, disirik ing manungsa. Cekake titahsing kaya kowe kuwi pancen titahsing
apes. Yen dipurih wohe ora misra, dipurih eyube ora ngeyubi.Godhongmu pating
sluwir ngono kuwi kenane mung singgo ngeyub walang.
Delengen awakku. Lemu dilepeh,
godhongku ngrembuleng bisa ngeyubi wong lelungan. Patute aku iki kena sinebut
rajaning wit-witan.Ngendi ana witsing godhonge ketel kaya godhongku?”
Durung tutug olehe guneman , ana
angin gedhe, mendhung ireng nglumpuk pener ing
Si pari tetep ngadeg ing
kono.Keterak ing angin mung mentelung bae.Sireping angin iya banjur jejeg
maneh.
Liya dinasing duwe sawah ngasag
parine , isih ana sawetarasing kliwatan. Bareng lakune tekan ing pari sandhinge
trembesi mau, weruh yen landhung, mentes , kuwi didhewekake arep singgo bibit.
Pari kuwi tembene bisa dadi wit
parising seger thukule. Wohe mentes, wulene dawa-dawa, ora beda karo bibite.
Dadising mau diwada nyekingkring, bisa nurunake tanduransing ledhung –ledhung
lan akeh asile. Turun-temurun nganti pirang-pirang turunan tanpa wates. Si
trembesising njrebabah mau pange dipeceli pak tani, dianggo kayu obong, ora ana
tabete lan leleabuhane sing katon. Mung dhelege digraji digawe blabag, nanging
anggone ora suwe, wekasan iya dadi kayu obong.
Wosing dongeng yen manungsa
kasinungan panguwasa, ngelmu, bandha donya, lan rumangsa bener, aja pisan-pisan
nduweni watak kumawasa, sapa sira sapa ingsun, sawiyah-wiyah marang sapepadhane
urip. Miturut pangandikane para sepuh “AJA DUMEH”.
Crita dipethik saka : “Mardi lan
Marjam”, M. Mardjana lan M. Samoed Sastrowardojo, J.B. Wolters, Djakarta,
Groningen, 1952
Panyandra Temanten
PANYANDRA
Panyandra saka tembung jawa tengahan ‘candra’ sing duweni teges asli yaiku rembulan utawa bulan. Dene panyandra bisa kawastanan tetembungan sing karakit, rinonce kanthi endahing susastra, kanggo nggambarake sawijining kahanan utawa bab ngemu surasa pepindhan.
Padhang hanarang, sumilak piyak katon hangilak-ngilak marga agung sing tumuju dhumateng sasana rinengga.Ana sesotya coplok saking ngembanan, lumampah mabukuh yayah prayitneng kewuh, ngregemeng kaya lintang Bimaskti hanyawak tutuking naga.Lah punika ta warnanira sing ndaweg hanawung kridha, angayahi gati kinarya Suba Manggala Suba. Mangkana wus kekalung puspita rinonce, mila sigra maged esthining driya, lenging cipta arsa mboyong sang pindha narendra tedhak mring panti busana.
Sinten ta asmane priya jatmika sing kepareng nyangkul jejibahan agung menika, sayekti tan sanes panjenenganipun adhimas Wisnu Wardana
Dhasar pideksa sarwa sambada, taksih mudha tumaruna wimbuh hambeg susila hanoraga, tandang tanduka prasaja tur ngresepake, grapyak semanak marang sapa wae, prasaja busanane, prasaja uripe, luhur bebudene.Katilik saking solah bawa, ebahing sarira liringing netra, ukeling asta tumapaking pada ngidak wirama, kapracihna bilih Sang Suba Manggala satuhu lebda ing budaya.
Tindakira kadherekaken satriya sakembaran, kembar dedege, kembar baguse, kembar busanane lamun cinandra pindha jambe sinigar, inggih punika ta warnanira Talang Pati, Manggalayuda ya Pratiwa anggalasuba.
Sumambung ing wuri, barbisane para kenya Srikandhining praja Nuswantara, ingkang wonten ing Surakarta. Busana sarwa edi, solah bawane merak ati, eseme ndudut ati, kedhiping netra ngrujit ati.Lumampah jejer kalih-kalih salajur sisih, gendhes luwes wiragane, susila patrape, hangujiwat eseme, pindha ngawe-awe para sing ana sandhinge.
Laju lampahe Risang Manggala Suba, sumangke sampun prapta unggyaning sing tinuju, mila lajeng suka sasmita mring sekaring pawiwahan, gya jengkar saking palenggahan, mentar saking pasamuan manjing pepengkeran.
Subscribe to:
Posts (Atom)